Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Eam stabilem appellas. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Duo Reges: constructio interrete. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Quod iam a me expectare noli. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Immo alio genere;

Et quod est munus, quod opus sapientiae? Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Istic sum, inquit. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit.

Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus.

Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.

Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;

Bork

Bonum integritas corporis: misera debilitas. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Comprehensum, quod cognitum non habet? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.