Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Duo Reges: constructio interrete. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Quid de Platone aut de Democrito loquar? Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.

Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. An eiusdem modi? Optime, inquam. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano.

Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.

Ita prorsus, inquam; An hoc usque quaque, aliter in vita? Haec dicuntur inconstantissime. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum.

Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est? Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Sed nunc, quod agimus; Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Illo enim addito iuste fit recte factum, per se autem hoc ipsum reddere in officio ponitur.